`: ការចិញ្ចឹមជ្រូក

-បទពិសោធន៍ចិញ្ចឹមជ្រូកមេ

ទិដ្ឋភាពនៃការចិញ្ចឹមជ្រូកក្នុងទ្រុង

លោកពូ អៀម រីម ជាពេទ្យសត្វម្នាក់រស់នៅភូមិឃ្ជាយខាងត្បូង ឃុំដងទង់ ស្រុកដងទង់ ខេត្តកំពត មានបទពិសោធន៍ចិញ្ចឹមជ្រូកមេ ព្រមទាំងចេះព្យាបាលថែមទៀតផង ។ បទពិសោធន៍នេះ គាត់ចេះពីការរៀនសូត្រផ្នែកពេទ្យសត្វ និងដោយមានការរួមផ្សំពីការមើលឯកសារតាមរយៈទស្សនាវដ្តីកសិកររបស់ អង្គការសេដាក ។ បច្ចុប្បន្នលោកពូចិញ្ចឹមមេជ្រូក ១ ក្បាល និងជ្រូកសាច់ ៥ ក្បាល ។

ខាងក្រោមនេះជាបទពិសោធន៍របស់គាត់ក្នុងការចិញ្ចឹមជ្រូកមេ ។

ទិដ្ឋភាពនៃការផ្តល់ចំណីជ្រូក

១. របៀបជ្រើសរើសពូជជ្រូក

ពូជជ្រូក ដែលលោកពូទិញមកជាពូជជ្រូក មេថៃ ដោយទិញមកពីភូមិជិតខាង គឺភូមិធំថ្មី ។ ក្នុងការទិញនេះគាត់ជ្រើសរើសយកជ្រូកញីដែល មានលក្ខណៈដូចខាងក្រោម:

សុខភាពល្អ
ជើងមាំ និងខ្ពស់ល្មម
មានដោះច្រើន និងមិនខ្វាក់
ខ្នងមាំ រាងកោង ស្មាទូលាយ

លក្ខណៈពិសេសរបស់ជ្រូកនេះ គឺមានត្រចៀកធំ និងចិញ្ចឹមបានឆាប់ធំ ។

២. ទ្រុង

កន្លែងសង់ ទ្រុង គឺនៅជាយភូមិចំងាយពីផ្ទះប្រហែល ១៥ ម៉ែត្រ ហើយមានដំបូលប្រក់ស្លឹក របងឈើ និងមានចាក់សាប បាតទ្រុងមានរាងទេរ ដើម្បីងាយសំអាតទ្រុង ។ ទ្រុងជ្រូកមានបណ្តោយ ៦ ម៉ែត្រ និងទទឹង ៣ ម៉ែត្រ ហើយខ័ណ្ឌជា ២ ផ្នែក ដែលមួយផ្នែកសម្រាប់ដាក់មេជ្រូក និងមួយទៀតសម្រាប់ដាក់ជ្រូកសាច់ ។ ក្រៅពីទ្រុងចិញ្ចឹមជ្រូក គាត់បានធ្វើទ្រុងដើម្បីទុកដាក់លាមកសន្សំធ្វើជីដាក់ដំណាំ។

៣. ចំណីនិងទឹក

ចំពោះការ ផ្សំចំណីគឺគាត់បាយលាយជាមួយកន្ទក់ និងមានដាក់ត្រកួនឲ្យស៊ីផងដែរ ។ ចំពោះទឹកគឺ ផ្តល់ទឹកអណ្តូងឲ្យផឹក ព្រោះគាត់មិនមានទឹកស្រះ ឬត្រពាំង ប៉ុន្តែជ្រូករបស់គាត់មិនមានបញ្ហាអ្វីឡើយ ។

៤. ការថែទាំ

ចំពោះ ការថែទាំ គាត់មានការយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងណាស់ ពេលដែលមេជ្រូកមានផ្ទៃពោះព្រោះមេជ្រូកដែលផើមតែងតែជួបប្រទះការ ដង្ហក់ ។ គាត់បានថែទាំដូចជា

ស្រោចទឹកលើខ្លួនវាឲ្យបានច្រើន និងដាក់ទឹកឲ្យវាផឹកឲ្យបានច្រើន
ឲ្យស៊ីបន្លែត្រកួនដើម្បីប៉ូវជ្រូកឲ្យឆាប់ធំធាត់
ដុសលាងសម្អាតទ្រុងជាប្រចាំ ១ ថ្ងៃ ៣ ដង
ឲ្យស៊ីចំណីឲ្យបានទៀងទាត់ ។

៥. ការវិភាគចំណូលចំណាយ

ក្នុង ការចិញ្ចឹមជ្រូករយៈពេល ៧ ខែ គាត់បានចំណាយទៅលើការចាក់វាក់សាំង សាងសង់ទ្រុង ៘ សរុបចំណាយអស់ ៥០ ម៉ឺនរៀល ។ រីឯចំណូលសរុប ៣០០០ ០០០ រៀល ។ ដូច្នេះគាត់ទទួលបានប្រាក់ចំណេញសុទ្ធ ២ ៥០០ ០០០ លានរៀល ។

៦. ចំណាប់អារម្មណ៍

បន្ទាប់ពី បានកែលំអនូវបច្ចេកទេសចិញ្ចឹមជ្រូកតាមកសិករផ្សេងៗមក លោកពូមានចំណាប់អារម្មណ៍ថា ការចិញ្ចឹមជ្រូកទទួលបានប្រាក់ចំណូលច្រើនបើយើងចេះជ្រើសរើសពូជមក ចិញ្ចឹមបានល្អ ហើយជាពិសេស ការថែទាំអនាម័យ និងផ្តល់ចំណីចំរុះមានលាយបន្លែបៃតងផង នោះធ្វើឲ្យជ្រូកឆាប់ធំធាត់ និងមិនងាប់ ។

សរុបមក បច្ចេកទេសចិញ្ចឹមសំខាន់ៗមាន :

ជ្រើសរើសពូជចិញ្ចឹមឲ្យបានល្អ
សង់ទ្រុង ប្រក់ដំបូល និងចាក់សាប ដើម្បីឲ្យជ្រូករស់នៅស្រួល និងមានអនាម័យ
លាយចំណីចំរុះមាន កន្ទក់ បាយ និងបន្លែស្រស់ដាក់ឲ្យជ្រូកស៊ី ផ្តល់ទឹកផឹកឲ្យបានទៀងទាត់
ថែទាំធ្វើអនាម័យជ្រូក និងទ្រុងរាល់ថ្ងៃ៕

អនាម័យ និងការថែទាំ

ដើម្បីកាត់បន្ថយការឆ្លងជំងឺ យើងត្រូវសំអាតទ្រុង និងខ្លួនសត្វឲ្យបានញឹកញាប់ ជាពិសេស ត្រូវចាក់ថ្នាំការពារជំងឺឲ្យបានទៀងទាត់ ។
ការការពារជំងឺ
ការលាងសំអាតទ្រុង ការចាក់ថ្នាំការពារ ការទំលាក់ព្រូន និងការព្យាបាលទាមទារឲ្យធ្វើជាចាំបាច់ ដើម្បីឲ្យជ្រូកមានសុខភាពល្អ និងងាយចិញ្ចឹម ។
ការសំអាតទ្រុង
ត្រូវយកប្រភពមេរោគចេញដូចជា លាមក ទឹកនោម ឲ្យបាន២ ទៅ ៣ដង ក្នុង១ថ្ងៃ ។
ជៀងវាង
ចំពោះ ជ្រូកទើបនឹងទិញថ្មី ត្រូវដាក់នៅដោយឡែកពីគេ រយៈពេលពី២ ទៅ ៣អាទិត្យ ព្រោះវាអាចផ្ទុកជំងឺ ជាហេតុនាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជ្រូក ដែលនៅក្នុងទ្រុងជាមួយ ។ ក្នុងរយៈពេលនោះ
ប្រសិនបើជ្រូកថ្មីគ្មានជំងឺទេ យើងអាចបញ្ចូលវាទៅក្នុងទ្រុង ជាមួយជ្រូកចាស់ៗដទៃទៀតបាន ។
ការចាក់ថ្នាំទំលាក់ព្រូន និងថ្នាំបង្ការ
អ្នកចិញ្ចឹមអាចចាក់ថ្នាំ ទំលាក់ព្រូន និងថ្នាំងបង្ការ ឲ្យជ្រូកដោយខ្លួនឯងតែត្រូវសួរអ្នកលក់នៅកន្លែង លក់ថ្នាំសត្វពីរបៀបចាក់ និងប្រើថ្នាំឲ្យបានច្បាស់លាស់ ។
ការទំលាក់ព្រូន

អាយុជ្រូក	ការចាក់ថ្នាំទំលាក់ជ្រូក
កូនជ្រូកផ្តាច់ដោះ	លើកទី១
១ខែ	លើកទី២
៥ខែ	លើកទី៣

ការចាក់ថ្នាំការពារជំងឺឆ្លង

អាយុជ្រូក	ប្រភេទជំងឺ
៣អាទិត្យ	ចាក់ថ្នាំការពារជម្ងឺសាល់ម៉ូណេឡូស ។
៤អាទិត្យ	ចាក់ថ្នាំការពារជំងឺសារទឹក ។
៥អាទិត្យ	ចាក់ថ្នាំការពារជំងឺប៉េស្ត ។
៧អាទិត្យ	ចាក់ថ្នាំការពារជំងឺប៉េស្តលើកទី២ ។
៨អាទិត្យ	ចាក់ថ្នាំការពារជំងឺអតុក្តាម ។
១២អាទិត្យ	ចាក់ថ្នាំការពារជំងឺអុតក្តាមលើកទី២ ។

គួរដឹង

គេមិនអាចចាក់ថ្នាំ បង្ការលើសត្វឈឺ បានទេ គឺចាក់បានតែសត្វដែលមានសុខភាពល្អប៉ុណ្ណោះ ។
ប្រសិនបើជ្រូកកើតជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ មិនអាចព្យាបាលបាន ត្រូវសំលាប់វាចោល ដើម្បីកុំឲ្យឆ្លងទៅជ្រូកដទៃទៀត ។

ជំងឺឆ្លងសំខាន់ៗ

ជំងឺឆ្លងជាជំងឺដ៏កាចសាហាវដែលបង្កឡើងដោយមេរោគ ឬបាក់តេរី ។

ជំងឺសាល់ម៉ូណេឡូស

រយៈពេលបង្កមេរោគ	បន្ទាប់ពីឆ្លងមេរោគបានពី២ ទៅ ៥ថ្ងៃ ។
រោគសញ្ញា	ដើរញ័រៗ មានស្នាមជាំក្រហមនៅពោះខាងក្រោម គ្រុនក្តៅ និងរាកសុទ្ធតែទឹកដែលមានលាយឈាម ឬសំបោរ និងមានក្លិនស្អុយ ។
ការឆ្លង	តាមរយៈទឹកនោម និងលាមកជ្រូកឈឺ ។
ការព្យាបាល	អាចព្យាបាលបាន ។

ជំងឺអុតក្តាម

រយៈពេលបង្ករោគ	បន្ទាប់ពីឆ្លងមេរោគបានពី ២ ទៅ ១៤ថ្ងៃ ។
រោគសញ្ញា	ដេក អត់ស៊ីចំណី គ្រុនក្តៅ ហៀរទឹកមាត់ មានពងដោរនៅលើច្រមុះ មាត់ ជើង និងនៅលើដោះ ។ ពងដោរក្លាយជាដំបៅរហូតធ្វើឲ្យជើងសត្វ របូតក្រចក។
ការឆ្លង	ការប៉ះពាល់ផ្ទាល់នឹងសត្វឈឺ ។
ការព្យាបាល	អាព្យាបាលបាន តែត្រូវប្រើពេលយូរ ។

ជៀសវាង

មិនត្រូវហូបជ្រូកស្លាប់ដោយសារជំងឺទេ ត្រូវកប់ ឬដុតចោលឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ។

ជំងឺប៉េស្ត

រយៈពេលបង្ករោគ	បន្ទាប់ពីឆ្លងមេរោគបានពី ៤ទៅ ១០ថ្ងៃ ។
រោគសញ្ញា	មិន ស៊ីចំណី គ្រុនក្តៅ ក្តៀនអាចម៍ បន្ទាប់មករក ក្អូត មានពពឹកភ្នែក និងមានស្នាមជាំត្រង់ពោះ ក្បាល ត្រចៀក ជើងនិងកន្ទុយ ហើយជើងរបស់វាញ័រ ។
ការឆ្លង	តាមមេដែលផ្ទុកជំងឺ ឬតាមខ្យល់ និងការប៉ះផ្ទាល់ជាមួយជ្រូកដែលឈឺ ។
ការព្យាបាល	មិនអាចព្យាបាលបាន ។

ជំងឺសារទឹក

រយៈពេលបង្ករោគ	បន្ទាប់ពីឆ្លងមេរោគបានពី៧ទៅ ១៤ថ្ងៃ ។
រោគសញ្ញា	មិនស៊ីចំណី ខ្សោយកំលាំង និងគ្រុនក្តៅ ឧស្សាហ៍ក្អក ដកដង្ហើមញាប់ ស្រកទំងន់ ស្គម និងរាក ។
ការឆ្លង	តាមរយៈការរស់នៅជាមួយសត្វ ដែលកើតជំងឺ និងាតាមការដកដង្ហើម ។
ការព្យាបាល	អាចព្យាបាលបាន ។

ជៀងវាង

មិនត្រូវព្យាបាលជ្រូកមានជំងឺ ដោយខ្លួនឯងទេ ។ ត្រូវហៅភ្នាក់ងារសុខភាពសត្វ (បសុពេទ្យ) តាមភូមិ ស្រុក ឬពេទ្យសត្វដែលមានាការបណ្តុះបណ្តាលត្រឹមត្រូវមកព្យាបាល ។

-ការធ្វើទ្រុងជ្រូក និងស្នូក

យើងអាចធ្វើទ្រុងជ្រូក និងស្នូកចំណី តាមបែបលក្ខណៈគ្រួសារ ឬបែបអាជីវកម្មក៏បាន អាស្រ័យតាមលទ្ធភាព និងធនធាន ។

ការធ្វើទ្រុង

សំភារៈ

ដំណាក់នៃការធ្វើទ្រុង

គួរដឹង

គួរ ធ្វើទ្រុងជ្រូកនៅលើដីទួលឲ្យឆ្ងាយពីផ្ទះ បន្តិច ដើម្បីកុំឲ្យធុំក្លិន ស្អុយ ហើយទ្រុងត្រូវមានពន្លឺ និងខ្យល់ ចេញចូលគ្រប់គ្រាន់ ។

លើកដី បំពេញកន្លែងធ្វើទ្រុង កំពស់៣០សង់ទីម៉ែត្រ ។ បុកបង្ហាប់ដីឲ្យស្មើ និងឲ្យមានជំរាលបន្តិច ។ រួចចាក់សាបកំរាស់ពី ៣ ទៅ ៤សម ។
ដាំបង្គោលមេចំនួន ៤ ដើម ដែលមានកំពស់១.៨ម(ម៉ែត្រ) នៅតាមជ្រុងនិមួយៗ និងដាំបង្គោលកន្លោង ២ដើម កំពស់ ២.៥ម ។

ហេតុអ្វីត្រូវចាក់សាប ?

ងាយស្រួលក្នុងការសំអាតទ្រុង និងប្រមូលកាកសំណល់(លាមក និងទឹកនោម) សំរាប់ធ្វើជីដាក់ដំណាំ ។

គួរដឹង

ទ្រុងជ្រូកមានទំហំ ២,៥ម X ២ម អាចដាក់ជ្រូកសាច់បានចំនួន៤ក្បាល ។

ដាំ បង្គោលកំពស់ ១ម នៅចន្លោះបង្គោលមេ ដើម្បីងាយស្រួលវាយរបាជុំវិញ និងឲ្យមានភាពរឹងមាំ ។ រៀបចំគ្រឿងដំបូលបំពាក់ពីលើបង្គោល សំរាប់ប្រក់ដំបូល ។
វាយ របាជុំវិញទ្រុង ដោយទុកចន្លោះប្រហែល ១៥សម ចំពោះរបាទី១ ដល់ទី៣ ផ្នែកខាងក្រោម ហើយចំពោះរបាបន្ទាប់មកខាងលើ ត្រូវទុកចន្លោះ ២០ សម ។

ហេតុអ្វីត្រូវវាយរបាញឹកនៅផ្នែកខាងក្រោម ?

ដើម្បីកុំឲ្យជ្រូកតូចៗចេញពីទ្រុងបាន ។

ជៀសវាង

មិនត្រូវធ្វើដំបូលពីស័ង្កសីទេ ព្រោះវាស្រូបកំដៅខ្លាំង និង មានតម្លៃថ្លៃ។
មិនត្រូវដាក់ជ្រូក ចិញ្ចឹមភ្លាម បន្ទាប់ពីធ្វើទ្រុងហើយនោះទេ ព្រោះស៊ីម៉ង់ត៍ធ្វើឲ្យស្បែកជ្រូកកើតរមាស់ ។

ដូច្នេះ បន្ទាប់ពីធ្វើទ្រុងហើយ ត្រូវឧស្សាហ៍ស្រោចទឹកឲ្យបានញឹកញាប់ ក្នុងរយៈពេល ១ អាទិត្យ ដើម្បីឲ្យអស់ជាតិស៊ីម៉ង់ត៍ ។

ទ្រុង ជ្រូកចាំបាច់ត្រូវមានដំបូងត្រឹមត្រូវ ។ យើងអាចប្រើកូនឈើតូចៗ ឬឫស្សីសំរាប់ធ្វើគ្រឿងដំបូលក៏បានដោយប្រក់ស្លឹកត្នោត ឬស្បូវ ។
មុននឹង ដាក់ជ្រូកចិញ្ចឹម ត្រូវលាងសំអាត និងបាចកំបោរក្នុងទ្រុងដើម្បីសម្លាប់មេរោគ រួចទុកចោល ១អាទិត្យ ទើបលាងកំបោរនោះចេញ ។

ហេតុអ្វីត្រូវធ្វើស្នូកចំណីពីស៊ីម៉ង់ត៍ ?

ដើម្បីជៀងវាងការដួលកំពប់ចំណី នៅពេលជ្រូកឡើងជាន់ស្នូក ឬពេលពួកវាដណ្តើមគ្នាស៊ីចំណី ។

ការធ្វើស្នូកចំណី

គួរធ្វើស្នូកចំណីស៊ីម៉ង់ត៍ ដោយចាក់ភ្ជាប់ទៅនឹងកំរាលតែម្តង ដែលមានទទឹង ២០សម បណ្តោយពី ៣០សម ទៅ ៣៥សម និងជំរៅ ១៥សម ។

ការធ្វើស្នូកទឹក

ធ្វើស្នូកទឹកដែលមានទទឹង និងបណ្តោយប្រវែង ២០សម ។

ចំពោះស្នូកទឹក គួរចាក់ស៊ីម៉ង់ត៍ភ្ជាប់ក្បែរស្នូកចំណី ដើម្បីងាយស្រួលដាក់ទឹក និងចំណីផ្សេងពីគ្នា ។

ចំពោះស្នូកទឹក គេអាចប្រើធុងទឹក ដែលមានតក្បាលបឺតក៏បាន ។

១- ដាក់ធុងទឹកនៅលើរបាដែលខ្ពស់ជាងគេ រួចយកខ្សែចងធុងនោះឲ្យជាប់ ។

២- តទុយោចេញពីធុងទឹក រួចតភ្ជាប់ចុងទុយោម្ខាង ទៀតជាមួយក្បាលបឺត ។

៣- ចងទំលាក់ក្បាលបឺតភ្ជាប់ទៅនឹងផ្នែកណាមួយនៃទ្រុង ដើម្បីឲ្យជ្រូក ងាយស្រួលផឹកទឹក ។

គួរដឹង pigpen7

គេអាចយកសំបកកង់ឡានចាស់ទៅពុះជា២ ឬចានដែក ឬ ធុងចាស់ ឬស្នូកឈើ មកប្រើជាស្នូកចំណី និងស្នូកទឹកក៏បាន។
ប៉ុន្តែ បើមានលទ្ធភាពគួរប្រើធុងទឹកដែលមានក្បាលបឺតជួយសន្សំសំចៃទឹក ទ្រុងមិនសើម ចំណេញកន្លែង និងជ្រូកអាចផឹកទឹកពេលណាក៏បាន ។ យើងអាចរកទិញក្បាលបឺត នៅតាម ហាងលក់ចំណីសត្វ ។
ការជ្រើសរើសពូជជ្រូក

ពូជជ្រូកមាន៣ប្រភេទគឺ ពូជក្នុងស្រុក ពូជនាំចូល និងពូជកូនកាត់ ។ គេអាចជ្រើសរើសពូជណាមួយមកចិញ្ចឹមអាស្រ័យតាមការនិយម ។
ពូជនៅក្នុងស្រុក
ពូជជ្រូកក្នុងស្រុកមានជ្រូកកណ្តុរ ជ្រូកកំពត និងជ្រូកដំរី ។
ជាពូជងាយស្រួលចិញ្ចឹម ធន់នឹងអាកាសធាតុ ជំងឺ និងមិនរើសចំណី តែពួកវាមានមាឌតូច និងលូតធំធាត់យឺត ។
ពូជជ្រូកនាំចូល
ពូជជ្រូកនាំចូលមាន ជ្រូកយ៉កសៀរ ជ្រូកហាំសៀរ ជ្រូកឌុយរ៉ុក ជ្រូកប៉ឺកសៀរ និងជ្រូកឡែនដ្រែស
ជាពូជចិញ្ចឹមឆាប់ធំលូតលាស់ និងឆាប់បានលក់ តែពួកវារើសចំណីបន្តិច ។

ពូជជ្រូកកូនកាត់
ពូជកូនកាត់ជាពូជបង្កាត់រវាងបានាំចូលជាមួយមេក្នុងស្រុក។
គួរ ជ្រើសរើសជ្រូកកូនកាត់យកមកចិញ្ចឹម ព្រោះពូជនេះធន់នឹង អាកាសធាតុក្នុងស្រុក ។ ជាពូជពិសេស ព្រោះរូបរាងខ្លួន និងការលូតលាស់កាត់ទៅរកបា រីឯការធន់នឹងជំងឺ និងការមិនរើសចំណីកាត់ទៅរកមេ។
តើត្រូវជ្រើសរើសកូនជ្រូកដូចម្តេច ?
រើសកូនជ្រូកណាដែលកើតចេញពីមេបា ដែលមានសុខភាពល្អ និងមានប្រភពច្បាស់លាស់។
រើសកូនជ្រូកណាដែលមានជើងមាំ ប្រអប់ជើងធំៗ ត្រគាកសាយ ស្មាទូលាយ កវែងបន្តិច និងមានដងខ្លួនវែង ។
រើសកូនជ្រូកដែលមានទំងន់ចាប់បី ៥ ទៅ ៧ គីឡូ និងមានអាយុចាប់ពី ៤៥ ថ្ងៃឡើង ហើយចេះស៊ីចំណី ។
ការផ្តល់ចំណីសំរាប់កូនជ្រូកទុកធ្វើមេ

មេជ្រូកត្រូវការចំណីដែលមានវីតាមីន សារធាតុរ៉ែ (ផូស្វ័រ និងកាល់ស្យូម) និងប្រូតេអ៊ីនគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីចិញ្ចឹមខ្លួន និងកូនៗរបស់វា ។
ប្រភេទចំណី
ចំណីមាន ២ប្រភេទ គឺចំណីបែបប្រពៃណី និងចំណីរោងចក្រ ។ គេអាចផ្តល់ចំណីណាមួយក៏បាន អាស្រ័យតាមលទ្ធភាព និងធនធាន ។
ចំណីប្រពៃណី

ជៀសវាង
មិនត្រូវឲ្យមេជ្រូកផើម និងមេបំបៅកូនស៊ីបាយស្រាទេ ព្រោះវាសំបូរថាមពល ដែលធ្វើឲ្យមេជ្រូកក្តៅខ្លួន ។ ប៉ុន្តែគេអាចយកបាយស្រាទៅធ្វើជាចំណីឲ្យជ្រូកសាច់បាន ។
គួរដឹង
ជាទូទៅ គេនិយមប្រើចំណីប្រពៃណី សំរាប់ចិញ្ចឹមជ្រូក ។ ប៉ុន្តែវាមិនមានប្រូតេអ៊ីន សមល្មមនឹងតំរូវការរបស់ជ្រូកទេ ។ ដូច្នេះ ដើម្បីឲ្យចំណីប្រភេទនេះ មានគុណភាពប្រសើរជាងមុន យើងត្រូវបន្ថែមសារធាតុប្រូតេអ៊ីន និងវីតាមីនផ្សេងៗទៀត តាមអាយុរបស់ជ្រូក ។
យើងអាចរកទិញម្សៅត្រី ប្រេម៉ិច វីតាមីន និងសំបកខ្យងខ្ចៅបាន នៅតាមកន្លែងលក់ថ្នាំសត្វ និងកន្លែងលក់ចំណីសត្វ ។

ចំណីរោងចក្រ

ចំណីនេះមានពីរប្រភេទគឺ : ចំណីផ្សំស្រេច និងមេចំណី ។

ចំណីសផ្សំស្រេច មានប្រូតេអ៊ីនយ៉ាងតិច ១៦%។ គេអាចឲ្យជ្រូកស៊ីតែម្តង ដោយមិនបាច់លាយជាមួយចំណីដទៃទៀត ។
មេចំណី មានប្រូតេអ៊ីន ដល់ទៅ ៣២%។ គេត្រូវលាយវាជាមួយនឹងចំណីប្រពៃណីសិន មុននឹងដាក់ឲ្យជ្រូកស៊ី ។

ការលាយចំណីរោងចក្រជាមួយចំណីប្រពៃណី

ខាងក្រោមនេះ ជាតារាងលាយ ដើម្បីបានចំណី ១០០ គក ។

ប្រភេទជ្រូក	មេចំណី	ចុងអង្ករ ឬពោត	កន្ទក់
មេជ្រូកផើម	២០គក	៦០គក	២០គក
មេជ្រូកបំបៅកូន	២៥គក	៦៥គក	១០គក
កូនជ្រូកផ្តាច់ដោះ	២៥គក	៦៥គក	១០គក

គួរដឹង

ចំណីរោងចក្រផ្សំពីត្រីល្អិតៗ សណ្តែកសៀង ពោត កន្ទក់ ...។ វាមានតំលៃថ្លៃ តែមានគុណភាពខ្ពស់សំរាប់ឲ្យជ្រូកធំលឿន ។
គេអាចរកទិញចំណីទាំងនោះនៅតាម ហាងលក់ចំណីសត្វ ។
ចំពោះ ចំណីរោងចក្រគេមិននិយមលាយទឹកទេ ។ គេដាក់ចណី និងទឹកផ្សេងពីគ្នា ព្រោះជៀសវាងការផ្អូមចំណី នៅពេលជ្រូកស៊ីមិនអស់ ។

បរិមាណចំណី និងទឹក

ត្រូវផ្តល់ចំណី និងទឹកឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ តែកុំឲ្យមេជ្រូកធាត់ពេក ឬស្គមពេក ដែលនាំឲ្យពិបាក ក្នុងការបង្កើតកូន និងចិញ្ចឹមកូន ។

យើង គួរឲ្យជ្រូកស៊ីចំណី ១ថ្ងៃ ៣ដង អាស្រ័យទៅតាមវ័យរបស់ជ្រូក ដែលត្រូវការសារធាតុចិញ្ចឹម (សាច់ វីតាមីន និងសារធាតុរ៉ែ ) ។ ចំពោះបន្លែ យើងអាចឲ្យបន្ថែមដោយមិនកំណត់ ។

ប្រភេទជ្រូក	បរិមាណចំណីក្នុង១ដង	ចំនួនដងក្នុង១ថ្ងៃ
មេជ្រូកផើម	០.៧គក	៣ដង
មេជ្រូកផ្តាច់ដោះ	១,៧-២,៧គក	៣ដង
កូនជ្រូកផ្តាច់ដោះ	០.២គក	៤ដង
កូនជ្រូកកំពុងបៅ	២០ក (ក្រាម)	៤ដងចន្លោះពេលបៅ

នេះជាតំរូវការទឹកប្រចាំថ្ងៃសំរាប់មេជ្រូក និងកូនជ្រូក

ហេតុអ្វីមេជ្រូកស្គម ឬធាត់ពេក ពិបាកក្នុងការបង្កើតកូន ?

ជ្រូក មេដែលស្គមពេក អាចធ្វើឲ្យកូនជ្រូកស្លាប់ក្នុងពោះ ហើយមេជ្រូកក៏មានគ្រោះថ្នាក់ផងដែរ។ ចំណែកឯជ្រូកមេដែលធាត់ពេកមិនមានទឹកដោះគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីចិញ្ចឹម កូនៗរបស់វាទេ។

-ការឲ្យចំណីជ្រូក

ចំណីដែលល្អត្រូវមានថាមពល គ្រប់គ្រាន់ (ជាតិសាច់ ជាតិរ៉ែ និងវីតាមីន) ដើម្បីជួយដល់ការលូត លាស់របស់ជ្រូក ។

ប្រភេទចំណី

ចំណីមាន ២ប្រភេទ គឺ ចំណីបែបប្រពៃណី និងចំណីរោងចក្រ ។

ចំណីបែបប្រពៃណី

ជៀសវាង

គេ ច្រើនយកបាយស្រា សំរាប់ធ្វើជាចំណី ឲ្យជ្រូកសាច់ ប៉ុន្តែជៀសវាងដាច់ខាត មិនត្រូវឲ្យមេជ្រូកផើម និងមេបំបៅកូនស៊ីទេ ព្រោះបាយស្រាសំបូរថាមពល ដែលធ្វើឲ្យមេជ្រូកក្តៅខ្លួន ។

គួរដឹង

ជាទូទៅ គេនិយមប្រើចំណីប្រពៃណី សំរាប់ចិញ្ចឹមជ្រូក ។ ប៉ុន្តែវាមិនមានប្រូតេអ៊ីន សមល្មមនឹងតំរូវការរបស់ជ្រូកទេ ។ ដូច្នេះ ដើម្បីឲ្យចំណីប្រភេទនេះ មានគុណភាពប្រសើរជាងមុន យើងត្រូវបន្ថែមសារធាតុប្រូតេអ៊ីន និងវីតាមីនផ្សេងៗទៀត ។
យើងអាចរកទិញម្សៅត្រី ប្រេម៉ិចវីតាមីន និងសំបកខ្យងខ្ចៅបាន នៅតាមកន្លែងលក់ថ្នាំសត្វ និងកន្លែងលក់ចំណីសត្វ ។

ចំណីរោងចក្រ

ចំណីរោងចក្រផ្សំពីត្រីល្អិតៗ សណ្តែកសៀង ពោត...។ ចំណីនេះមាន ២ប្រភេទគឺ ចំណីផ្សំស្រេច និងមេចំណី ..។
ចំណីផ្សំស្រេច ឬចំណីសំរេច ជាប្រភេទចំណីដែលអាចដាក់ឲ្យជ្រូកស៊ីតែម្តង ។

មេ ចំណីជាប្រភេទចំណីដែលមានជាតិសាច់ខ្ពស់ ។ មុននឹងដាក់ឲ្យជ្រូកស៊ី គេត្រូវលាយវាជាមួយចំណីផ្សេងៗទៀត ដូចជា ចុងអង្ករ កាកសំណល់ផ្ទះបាយ កន្ទក់ ...។

គួរដឹង

ចំណី រោងចក្រ ផលិតឡើងដោយរូបមន្តច្បាស់លាស់ ហើយតំរូវទៅតាមវ័យ និងប្រភេទជ្រូក នីមួយៗ ដូចជាចំណី សំរាប់កូនជ្រូកបៅដោះ កូនជ្រូកផ្តាច់ដោះ មេជ្រូកក្រមុំ មេជ្រូកផើម មេជ្រូកបំបៅកូន បាជ្រូក .... ។ យើងអាចរកទិញចំណីទាំងនោះតាមផ្សារ កន្លែងលក់ថ្នាំ និងលក់ចំណីសត្វ។
ចំណីនេះមានតម្លៃថ្លៃ តែមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់សំរាប់ឲ្យជ្រូកធំធាត់រហ័ស ។

ចំណីលាយ

ខាងក្រោមនេះ ជាការលាយចំណីរោងចក្រជាមួយចំណីប្រពៃណី ចំនួន ១០០គ.ក(គីឡូក្រាម) :

ទំងន់ជ្រូក	កន្ទក់	ពោត	មេចំណី
កូនជ្រូកផ្តាច់ដោះ (៧គកទៅ ១៥គក)	៣៥គក	៣០គក	៣៥គក
ពី១៥ ទៅ ៣០ គក	៤០គក	៣០គក	៣០គក
ពី៣០ ទៅ ៦០គក	៤០គក	៣៥គក	២៥គក
ពី៦០គកឡើង	៤០គក	៤០គក	២០គក

ហេតុអ្វីជ្រូកកាន់តែធំ ត្រូវការមេចំណីកាន់តែតិច ?

ព្រោះ ជ្រូកកាន់តែធំ តំរូវការប្រតេអ៊ីន កាន់តែទាប ។ ទោះបីវាស៊ីចំណីមានប្រតេអ៊ីនច្រើនក្តី ក៏គ្មានបានផលអ្វីដែរ ។

ជៀសវាង

ចំពោះអ្នកដែលប្រើចំណីរោងចក្រ គេមិននិយមលាយទឹកទេ ផ្សេងពីគ្នា ដើម្បីជៀសវាងការផ្អូមចំណីពេលស៊ីមិនអស់ ។

បរិមាណចំណី និងទឹក

គួរឲ្យជ្រូកស៊ី១ថ្ងៃ៣ដង និងផឹកទឹក អាស្រ័យ ទៅតាមវ័យរបស់ជ្រូក ។

តំរូវការចំណី

ដើម្បីការរីកធំធាតុលឿន ជ្រូកត្រូវការស៊ីចំណីដែលសំបូរដោយសារធាតុចិញ្ចឹមគ្រប់មុនដូចជា ជាតិសាច់ ជាតិរ៉ែ និងវីតាមីនផ្សេងៗ.... ។ ក្រៅពីចំណីប្រចាំពេលយើងអាចឲ្យបន្ថែម ឬកាកសំណល់ផ្ទះបាយបន្ថែមដោយមិនកំណត់ ។ ជាពិសេស បើមានលទ្ធភាព គួរទិញចំណីរោងចក្រ ដើម្បីទុកលាយជាមួយចំណីប្រពៃណី ។

ទំងន់ជ្រូក	បរិមាណចំណីក្នុង ១ថ្ងៃ	ចំនួនដងក្នុង១ថ្ងៃ
កូនជ្រូកផ្តាច់ដោះ(៧គក-១៥គក)	ពី២០០ក-៨០០ក	៤ដង
១៥គក-៣-គក	០,៨គក-១,៦គក	៣ដង
៣០គក-៦-គក	១,៦គក-២គក	៣ដង
ពី៦០គកឡើង	២គក-២,៦គក	៣ដង

ជៀសវាង

មិនត្រូវយកចំណី ឬកាកសំណល់ដែលផ្អូម និងសល់ច្រើនថ្ងៃមកឲ្យជ្រូកស៊ីទេ ព្រោះអាចធ្វើឲ្យជ្រូកកើតជំងឺផ្សេងៗបាន ។
មិនត្រូវទុកស្នូកចំណី និងស្នូកទឹកឲ្យមានក្លិនជូរផ្អូមទេ ត្រូវលាងឲ្យស្អាត មុននឹងដាក់ទឹកនិងចំណីថ្មីចូល ។

តំរូវការទឹក

សព៌ាង្គកាយរបស់ជ្រូកមានជាតិទឹកពី ៦០% ទៅ ៧០% ។ ដូច្នេះ កាលណាជ្រូកកាន់តែធំ ជាតិទឹកក្នុងខ្លួនកាន់តែច្រើន ។ ចំពោះមេជ្រូកផើម និងជ្រូកបំបៅកូនត្រូវការទឹក ពី ២៥លីត្រ ទៅ ៣៥លីត្រ ក្នុង១ថ្ងៃ ។

ទំងន់ជ្រូក	បរិមាណទឹកក្នុងមួយថ្ងៃ
កូនជ្រូកផ្តាច់ដោះ(៧គក-១៥គក)	១លីត្រ-២លីត្រ
១៥គក-៣-គក	៣លីត្រ-៤លីត្រ
៣០គក-៦-គក	៤លីត្រ-៦លីត្រ
ពី៦០គកឡើង	៦លីត្រ-១០លីត្រ

គួរដឹង

ទឹក មានតួនាទីសំខាន់ណាស់ក្នុងការដឹកជញ្ជូនសារធាតុចិញ្ចឹមនិងកាកសំណល់ ផ្សេងៗទៀត នៅក្នុងខ្លួនជ្រូក ។ ជាពិសេសទឹកជួយដល់សន្លាក់ក្នុងការផលិតទឹក សន្លាក់ និងជួយរំលាយអាហារ។

តើគួរឲ្យជ្រូកផឹកទឹកអ្វី ?

គួរឲ្យជ្រូកផឹកទឹកស្អាត និងថ្លាដែលដងពីទន្លេ ស្ទឹង ត្រពាំង អណ្តូង.... ។ ចំពោះទឹកអណ្តូង ត្រូវទុករយៈពេល ៤៨ ម៉ោង(២ថ្ងៃ២យប់) មុននឹងឲ្យជ្រូកផឹក ដើម្បីឲ្យសារធាតុផ្សេងៗភាយចេញអស់ និងបន្ថយជាតិកំបោនៅក្នុងទឹក ។

-ការបង្កាត់ពូជ

ការបង្កាត់ពូជមាន ២របៀបគឺ ការបង្កាត់ដោយប្រើបា និងការបង្កាត់ដោយប្រើលិង្គ សិប្បនិមិ្មត ។

ការបង្កាត់ដោយប្រើបា

ត្រូវជ្រើសរើសបាណាដែលមានសុខភាពល្អ និងគ្មានជំងឺឆ្លង ។

ត្រូវ សំអាតប្រដាប់បន្តពូជមេ និងបាជាមុនសិន ។ ពេលបាមកដល់ ត្រូវឲ្យវាសំរាក ១៥នាទី ដើម្បីឲ្យវាបាត់ហត់ ទើបឲ្យវាឡើងពាក់មេរយៈពេល ពី ១០ ទៅ ១៥នាទី នៅកន្លែងដែល រាបស្មើ និងស្ងាត់ល្អ ។

តើសញ្ញាអ្វីខ្លះដែលបញ្ជាក់ថា មេជ្រូករកឈ្មោល ?

មេ ជ្រូកមិនសូវស៊ីចំណី ខ្លួនរបស់វាឡើងកំដៅចូលចិត្តកកេរទ្រុង ប្រដាប់បន្តពូជឡើងពណ៌ក្រហម ហើយរីកធំជាងធម្មតា ពេលខ្លះវាឡើងពាក់ជ្រូកដទៃ ហើយពេលយើងយកដៃសង្កត់លើខ្នងវា វានៅស្ងៀម ត្រចៀកបះឡើងត្រង់ រង់ចាំ ការឡើងពាក់ ។

ជៀសវាង

ចំពោះ មេក្រមុំ មិនត្រូវដាក់ឈ្មោល ពេលវារកឈ្មោលលើកទី១ទេ ។ ត្រូវរង់ចាំ ការរកឈ្មោលលើកទី២ ព្រោះជាពេលដែលអាចបង្កកំណើតបានល្អ ។ ចន្លោះពេលរកឈ្មោលពី ១លើក ទៅ ១លើកមាន ២១ថ្ងៃ ។

ការបង្កាត់សិប្បនិម្មិត

បង្កាត់តាមសិប្បនិម្មិត គឺជៀសផុតពីការឆ្លង មេរោគផ្សេងៗ និងទទួលបានការបង្កកំណើត ខ្ពស់ តែមានតម្លៃថ្លៃ ។

គេ យកទឹកកាមរបស់ជ្រូកបាបាញ់បញ្ចូលទៅក្នុងប្រដាប់បន្តពូជជ្រូកមេ តាមរយៈលិង្គសិប្បនិម្មិត ។ មិនត្រូវបង្កាត់តាមសិប្បនិមិ្មតដោយខ្លួនឯងទេ ត្រូវហៅភ្នាក់ងារសុខភាពសត្វ (បសុពេទ្យ) តាមភូមិ ឬស្រុក មកបង្កាត់ ។

គួរដឹង

មេជ្រូករកឈ្មោលពី២ទៅ៣ថ្ងៃ តែគួរដាក់ឈ្មោលនៅល្ងាចថ្ងៃទី១១ និងដាក់ម្តងទៀតនៅព្រឹក ថ្ងៃទី២។
ការដាក់ឈ្មោលទទួលបានជោគជ័យលុះត្រាតែ២១ថ្ងៃក្រោយពីការដាក់ឈ្មោលជាថ្មីទេ ហើយវាស៊ីផឹក និងដេកច្រើន ។

តើមេជ្រូកផើមប៉ុន្មានថ្ងៃទើបកើតកូន ?

រយៈពេល មធ្យមមាន ១១៤ថ្ងៃ ឬ៣ខែ ៣អាទិត្យ និង៣ថ្ងៃ ។ ឧទាហរណ៍ បើយើងដាក់ឈ្មោល នៅថ្ងៃទី១ ខែមករា នោះមេជ្រូកនឹងកើតកូននៅថ្ងៃទី២៤ ខែមេសា ។

ចំពោះមេជ្រូកដែលមានកូនដំបូង ការពរពោះអាចយូរជាង គឺលើស២ ឬ៣ថ្ងៃ ។

-ការថែទាំមេជ្រូក

មេជ្រូកទាមទារការមើលថែទាំច្រើនជាងជ្រូកសាច់ ចាប់តាំងពីចិញ្ចឹមដំបូងរហូតដល់រយៈពេលវាមានកូន ។

ពេលកើតកូន

ត្រូវរៀបចំបាវ ឬចំបើងស្ងួត និងសំភារៈផ្សេងទៀត ។ ពេលមេជ្រូកកើតកូន យើងត្រូវនៅចាំជួយវាជានិច្ច ព្រោះវាអាចប្រឈមមុននឹងគ្រោះថ្នាក់ជាច្រើន ។

ត្រៀមសំភារៈមុនពេលកើត

ជៀងវាង

មិនត្រូវដឹកមេជ្រូកផើមទៅឆ្ងាយ ដេញបង្អើល ឬវាយដំទេ ព្រោះវាងាយនឹងរលូតកូន ។ យកល្អ គួរដាក់វានៅទ្រុងផ្សេងពីជ្រូកសាច់ ។

អាការៈមេជ្រូកមុនពេលកើត

មេជ្រូក ជិតកើតកូន មានអាការៈមិនស្រណុក នោមច្រិចៗ ដើរចុះដើរឡើង និងស៊ីចំណីតិច ។ ពេលខ្លះ វាឈ្មុលតាមជញ្ជាំង ខាំចំបើង ឬកកេរទ្រុង ដើម្បីកាច់សំបុក ។
មេជ្រូកដើរកន្ធែកជើងក្រោយ ប្រដាប់បន្តពូជរីកធំ និងមានហូរទឹករំអិលពណ៌លឿង (ទឹកភ្លោះ) ។
ករណីដែលមេ ជ្រូកបែកទឹកភ្លោះ ពី ៣ម៉ោង ទៅ ៦ម៉ោង ហើយនៅតែមិនឃើញកើតកូន ត្រូវទៅតាមពេទ្យសត្វ ប្រចាំភូមិ ដើម្បីជួយសង្គ្រោះជាបន្ទាន់ ។

គួរដឹង

ធម្មតា មេជ្រូកកើតកូននៅពេលយប់ ។ មេដែលកើតកូនក្នុងរយៈពេល ១០ម៉ោង ក្រោយពេលឈឺពោះ ហើយក្នុងរយៈពេល ៤ ម៉ោង សំរាប់មេដែលធ្លាប់កើតកូន ២-៣ ដងហើយ ។ ចន្លោះពីការកើតកូន១ទៅ១ មានរយៈពេលពី១០ ទៅ ១៥នាទី តែបើលើសពីនេះ ត្រូវទៅតាមភ្នាក់ងារ សុខភាពសត្វប្រចាំភូមិជាបន្ទាន់ ។

វិធីជួយមេជ្រូក

ត្រូវ កាត់ក្រចកដៃឲ្យខ្លី លាងដៃនឹងអាល់កុលឲ្យស្អាត និងពាក់ស្រោមដៃ ប្រសិនបើមាន មុនទៅជួយបង្កើតកូនជ្រូក ដើម្បីកុំឲ្យមុត និងឆ្លងមេរោគដល់មេ និងកូនជ្រូក ។

នៅពេលមេជ្រូកប្រឹងបញ្ចេញកូនមកក្រៅ យើងត្រូវជួយទាញកូនចេញដោយប្រុងប្រយ័ត្ន តាមចង្វាក់ធាក់ចេញរបស់មេ ។ ប្រសិនបើកូនជ្រូកកើតមកមានទងផ្ចិតជាប់នឹងសុក ដែលនៅក្នុងពោះមេ ត្រូវទាញផ្តាច់ថ្នមៗ។

គួរដឹង

ប្រសិនបើកូនកើតរហ័សជាប់ៗគ្នា ត្រូវជូតកូនឲ្យស្ងួត រួចដាក់ក្នុងឡាំងសិន ទើបកាត់ផ្ចិតតាមក្រោយ។

យក ក្រណាត់ស្អាតជូតទឹកភ្លោះត្រង់ច្រមុះ មាត់ និងត្រចៀកកូនជ្រូក ។ បើមានស្រោមនៅជាប់នឹងខ្លួនវា ត្រូវបកចេញឲ្យលឿន កុំឲ្យកូនជ្រូកថប់ដង្ហើម ។
យក អំបោះ ចងទងផ្ចិតកូនជ្រូកប្រវែង ២ធ្នាប់ដៃ (២សម) ពីពោះ រួចកាត់ប្រវែង ១ធ្នាប់ (១សម) ពីចំណង ដោយកន្ត្រៃដែលស្ងោរសំលាប់មេរោគហើយ ។ បន្ទាប់មកយកថ្នាំក្រហមលាបសម្លាប់មេរោគនៅកន្លែងដែលកាត់នោះ ។

គួរដឹង

បើ កូនជ្រូកស្ទះខ្យល់ត្រូវយកម្រាមដៃលូកចូលមាត់វា រួចខ្វេះ យកទឹកសំបោរចេញហើយផ្លុំខ្យល់ចេញពីមាត់កូនជ្រូក ដោយសំយ៉ុងក្បាលវាចុះក្រោម ។
សុកអាចនិង ធ្លាក់មកជាមួយកូនចុងក្រោយ ឬ៣០នាទីបន្ទាប់ពីកើតកូនអស់ ។ ត្រូវយកសុកទៅកប់ឲ្យឆ្ងាយ ។ មិនត្រូវឲ្យមេជ្រូកស៊ីសុករបស់វាទេ ព្រោះសុកស្វិតធ្វើឲ្យក្រពះជ្រូកពិបាក កិនរំលាយ និងមានមេរោគច្រើន ។
យ កកន្រៃ្តកាត់ចង្កូមរបស់កូនជ្រូកចេញ ដើម្បីកុំឲ្យវាខាំដោះមេឬខាំគ្នា ពេលកំពុងបៅ តែកុំកាត់ដល់អញ្ចាញ ព្រោះនាំឲ្យរបួសហូរឈាម ។
ពេល កើតកូនអស់ហើយ ត្រូវយកកូនជ្រូកទាំងអស់ទៅបៅដោះមេវាភ្លាម ដើម្បីទទួលទឹកដោះដំបូង។ ប៉ុន្តែត្រូវជូតសំអាតជាតិរំអិលនៅលើដោះទាំងបីរជួររបស់មេសិន ។

ជៀងវាង

ក្នុងរយៈពេល១ អាទិត្យដំបូង មិនត្រូវដាក់កូនជ្រូកទើបនឹងកើតនៅក្នុងទ្រុងជាមួយមេទេ ព្រោះមេជ្រូកអាចនឹងជាន់ ឬ ដេកកិនលើ ។

ហេតុអ្វីត្រូវឲ្យកូនជ្រូកបៅទឹកដោះដំបូង ?

ទឹកដោះដំបូង មានជាតិកូឡូស្តូម ដែលធ្វើឲ្យកូនជ្រូកមានសុខភាពល្អ មានកំដៅប្រឆាំង នឹងធាតុត្រជាក់ ហើយស៊ាំនឹងជំងឺទៀតផង ។

ក្រោយពេលកើតកូន

ត្រូវឲ្យមេជ្រូកស៊ីបបររាវ និងបន្ថែមបន្លែឲ្យបានច្រើន ដើម្បីកុំឲ្យទល់លាមក ។ ចំពោះកូនមិនត្រូវឲ្យស៊ីចំណីផ្សេងក្រៅពីទឹកដោះមេ ក្នុងរយៈពេល ១អាទិត្យដំបូង ។

ចំពោះកូនជ្រូកបៅដោះ

ឲ្យកូនជ្រូកបៅរយៈពេលពី ១០ ទៅ ១៥នាទី រាល់២ម៉ោង ម្តងនៅពេលថ្ងៃ និងរាល់៣ទៅ ៤ម៉ោងម្តង នៅពេលយប់ ។
ពេលកូនជ្រូក អាយុបាន ៧ថ្ងៃ ត្រូវឲ្យបបរដោយបន្ថែមកន្ទក់ម៉ត់ ឬកោសសាច់ចេកណាំវ៉ាទុំ ឬទិញចំណីសំរេចមកឲ្យកូនជ្រូកស៊ី ៤ដងក្នុង១ថ្ងៃ គឺឆ្លាស់គ្នាពេលបៅ ។ រួចបន្ថែមចំណីជាបន្តបន្ទាប់ រហូតដល់ពេលត្រូវផ្តាច់ដោះ។

ហេតុអ្វីត្រូវបង្កាត់កូនជ្រូកឲ្យចេះស៊ីចំណី ?

ដើម្បីឲ្យ ពួកវាមានភាពផ្ស៊ាំនឹងចំណីបន្តិចម្តងៗ ហើយមានភាពរឹងមាំ នៅពេលផ្តាច់ដោះ និងមិនធ្វើឲ្យមេជ្រូកចុះស្គម ដោយសារតែកូនបៅខ្លាំងពេក ។

ចំពោះកូនជ្រូកផ្តាច់ដោះ

ត្រូវបង្ខាំងកូនជ្រូកឲ្យនៅផ្សេងពីមេ គឺឲ្យកូនជ្រូកនៅក្នុងទ្រុងដដែល ហើយយកមេទៅដាក់ក្នុងទ្រុងផ្សេងទៀត ។
ត្រូវកាត់បន្ថយចំនួននៃការបៅបណ្តើរៗ ក្នុងរយៈពេល ១អាទិត្យ ។ ថ្ងៃទី១ ឲ្យបៅ ៥ដង , ថ្ងៃ ទី២ ឲ្យបៅ៤ដង , ថ្ងៃទី៣ ឲ្យបៅ៣ដង , ថ្ងៃទី៤ ឲ្យ២ដង , ថ្ងៃទី៥ ឲ្យបៅ ១ដង និងថ្ងៃទី៦ លែងឲ្យបៅតែម្តង ។ ហើយបន្តឲ្យកូនជ្រូកស៊ីចំណីតែមួយប្រភេទ ដូចមុនពេលផ្តាច់ដោះ។

គួរដឹង

ការ ឆាប់ផ្តាច់ដោះកូន ជាការសំខាន់ ដើម្បីឲ្យមេជ្រូកបង្កើតកូនបានច្រើនដង ។ កាលណាយើងផ្តាច់ដោះរហ័ស មេជ្រូកក៏រហ័សរកឈ្មោលដែរ ។ នៅប្រទេសជឿនលឿនមួយចំនួន គេផ្តាច់ដោះ នៅពេលកូនជ្រូកអាយុពី២០ ទៅ ៣០ថ្ងៃ ។ ឯនៅប្រទេសយើងវិញ គេផ្តាច់ដោះកូនជ្រូកពេលវាអាយុបានពី ៤០ទៅ ៥០ថ្ងៃ ព្រោះពេលនោះទឹកដោះមេក៏ចាប់ផ្តើមថយចុះ ហើយកូនជ្រូកក៏ចេះស៊ីចំណីហើយដែរ ។

ចំពោះមេជ្រូកបំបៅកូន

ជាទូទៅ មេជ្រូកដែលទើបកើតកូនរួច ច្រើនទល់លាមកដូច្នេះយើងត្រូវផ្តល់បបររាវ និងបន្ថែមបន្លែឲ្យច្រើន ។ ហើយត្រូវឧស្សាហ៍ឲ្យមេជ្រូកដើរ ដើម្បីជួយបង្កើតទឹកដោះ និងកុំឲ្យវាមានបញ្ហាជើង ។
ត្រូវឲ្យ ចំណីវាស៊ីតិចៗតែច្រើនដង ។ ប្រសិនបើមានលទ្ធភាពគួរទិញមេចំណី ដែលគេធ្វើឡើងសំរាប់មេជ្រូកមកលាយជាមួយចំណីផ្សេងៗទៀត ដើម្បីបង្កើនទឹកដោះ ។ លុះដល់ថ្ងៃទី ៥ ទើបបន្ថែមបរិមាណចំណីបន្តិចម្តងៗវិញ ។

គួរដឹង

ក្រោយផ្តាច់ដោះកូនពី ៣ ទៅ ១៤ថ្ងៃ មេជ្រូកនឹងចាប់ផ្តើមរកឈ្មោលហើយ ។

តើធ្វើយ៉ាងម៉េច បើមេជ្រូកក្ររកឈ្មោល ?

បន្ថយការផ្តល់ចំណី ដើម្បីឲ្យមេជ្រូកមានការធុនថប់ ។
យកជ្រូកបាឲ្យដើរកាត់មុនជ្រូកមេ ឬ យកទឹកនោមជ្រូកបាស្រោចលើបាវដែលនៅក្នុងទ្រុងមេឲ្យបាន ២ដងក្នុង ១ថ្ងៃ ។
កិនគ្រាប់ឈូកស្ងួត ១គក លាយជាមួយ កន្ទក់ ឬបាយ ២០គក ហើយឲ្យវាស៊ី២ដង ក្នុងមួយថ្ងៃ។
ចុងក្រោយ ប្រសិនបើនៅពុំទាន់រកឈ្មោលទៀត ត្រូវសុំយោបល់ពីពេទ្យសត្វ ។

ការការពារជំងឺផ្សេងៗ

ដើម្បីឲ្យមេជ្រូក និងកូនជ្រូកមានសុខភាពល្អ ត្រូវលាងសំអាតទ្រុង និងកំរាលជាប្រចាំ ។ ជាពិសេស ត្រូវចាក់ថ្នាំទំលាក់ព្រូន និងថ្នាំបង្ការ ជំងឺផ្សេងៗឲ្យបានទៀងទាត់ ។

ការសំអាតទ្រុង

ត្រូវយកប្រភពមេរោគចេញពីទ្រុងឲ្យអស់ដូចជា លាមក ទឹកនោម និងសំរាមផ្សេងៗ ។

គួរដឹង

ត្រូវរក្សាទ្រុង និងកំរាលឲ្យមានកំដៅសមល្មម និងស្ងួតល្អ កាលណាទ្រុងសើម ឬត្រជាក់ អាចធ្វើឲ្យកូនជ្រូកកើតជំងឺហើមសួត រាក និងងាយ ឆ្លងជំងឺផ្សេងៗទៀត ។

ជៀងវាង

ចំពោះជ្រូក ទើបនឹងទិញថ្មី ត្រូវដាក់នៅដោយឡែកពីគេរយៈពេលពី២ទៅ ៣អាទិត្យ ព្រោះវាអាចផ្ទុកជំងឺ ។ ក្នុងរយៈពេលនោះ ប្រសិនបើជ្រូកថ្មីគ្មានជំងឺទេ យើងអាចបញ្ចូលវាទៅក្នុងទ្រុងជាមួយជ្រូកចាស់ៗបានហើយ ។
មិនត្រូវ ព្យាបាលជ្រូកមានជំងឺដោយខ្លួនឯងទេ ។ ត្រូវហៅភ្នាក់ងារសុខភាពសត្វ (ពេទ្យសត្វ) តាមភូមិ ស្រុក ឬពេទ្យសត្វដែលមានការបណ្តុះបណ្តាលត្រឹមត្រូវមកព្យាបាល ។

ការចាក់ថ្នាំទំលាក់ព្រូន

ចំពោះមេជ្រូក ត្រូវចាក់ថ្នាំទំលាក់ព្រូន មុនពេលដាក់បា និងមុនពេលកើតកូន ២អាទិត្យ ។
ចំពោះកូនជ្រូក ត្រូវចាក់លើកទី១ នៅពេលផ្តាច់ដោះលើកទី២ ក្រោយពេលផ្តាច់ដោះ បាន ១ខែ និងលើកទី៣ នៅពេលវាអាយុ បាន៥ខែ។

គួរដឹង

អ្នក ចិញ្ចឹមអាចចាក់ ថ្នាំទំលាក់ព្រូន ឬថ្នាំ បង្ការដោយខ្លូនឯងបាន ប៉ុន្តែត្រូវសួរពេទ្យសត្វ ឬអ្នកលក់ថ្នាំសត្វឲ្យបានច្បាស់ពីរបៀបចាក់ និងប្រើថ្នាំ ។
គេអាចប្រើ ថ្នាំ ម្សៅដាក់លាយជាមួយចំណីឲ្យជ្រូកស៊ី ដើម្បីទំលាក់ព្រូនក៏បាន ។ វាមានប្រសិទ្ធភាពដូចថ្នាំចាក់ដែរ និងងាយស្រួលធ្វើទៀតផង ។
គេមិនអាចចាក់ថ្នាំបង្ការ លើសត្វឈឺ បានទេ គឺចាក់បានតែសត្វដែលមានសុខភាពល្អប៉ុណ្ណោះ។

ការចាក់ថ្នាំបង្ការជំងឺដល់មេជ្រូក

អាយុជ្រូក	ប្រភេទជំងឺ
មុនពេលដាក់បា	ចាក់ថ្នាំការពារមេរោគសារទឹករាល់១ឆ្នាំម្តង ។
មេជ្រូកផើមបាន ១២ អាទិត្យ	ចាក់ថ្នាំការពារមេរោគអុតក្តាម ។
ក្រោយពីកើតកូន២អាទិត្យ	ចាក់ថ្នាំការពារជំងឺប៉េស្ត ។

គួរដឹង

ជំងឺសាហាវ ដែលកើតញឹកញាប់ និងមិនអាចព្យាបាលបាន ហើយធ្វើឲ្យជ្រូកស្លាប់ គឺជំងឺប៉េស្ត។ ឯជំងឺផ្សេងទៀត មិនអាចធ្វើឲ្យជ្រូកស្លាប់បានទេ គ្រាន់តែខាតថ្លៃព្យាបាល និងពេលវេលាប៉ុណ្ណោះ ។
ប្រសិនបើជ្រូកកើតជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ មិនអាចព្យាបាលបាន ត្រូវសំលាប់វាចោល ដើម្បីកុំឲ្យឆ្លងទៅជ្រូកដទៃទៀត ។

ការចាក់ថ្នាំបង្ការជំងឺដល់កូនជ្រូក

អាយុជ្រូក	ប្រភេទជំងឺ
២អាទិត្យ	ចាក់ថ្នាំការពារជំងឺសាល់ម៉ូណេឡូស ។
៤អាទិត្យ	ចាក់ថ្នាំការពារជំងឺសារទឹក ។
៦អាទិត្យ	ចាក់ថ្នាំការពារជំងឺអុតក្តាម និងជំងឺសាល់ម៉ូណេឡូសលើកទី២ ។
៧អាទិត្យ	ចាក់ថ្នាំការពារជំងឺសារទឹកលើកទី២ ។

គួរដឹង

ជាធម្មតា កូនជ្រូកត្រូវការជាតិដែកពី៧ ទៅ ៩មីលីក្រាម ក្នុងមួយថ្ងៃ ឯជាតិដែកដែលមេវាផ្តល់ឲ្យតាមរយៈទឹកដោះបានតែ១ ទៅ២មីលីក្រាមប៉ុណ្ណោះក្នុង១ថ្ងៃ ។ ដូច្នេះយើងត្រូវចាក់ជាតិដែក បន្ថែមដល់កូនជ្រូកនៅពេលវាអាយុបាន ៣ ថ្ងៃ និងចាក់លើកទី២ នៅអាយុ ២១ ថ្ងៃ ។ ការខ្វះជាតិដែកធ្វើឲ្យកូនជ្រូកក្រិន ក្រធំ និងកើតជំងឺរាក ។

-ការជ្រើសរើសកូនជ្រូកទុកធ្វើមេ

ត្រូវជ្រើសរើសកូនជ្រូកញីដែលថ្លោសល្អ ហើយកើតចេញពីមេដែលសាយកូន មិនកើតជំងឺឆ្លង និងមិនរើសចំណី ។

លក្ខណៈពូជ

ពូជជ្រូកមាន៣ប្រភេទគឺ ពូជក្នុងស្រុក ពូជនាំចូល និងពូជកូនកាត់ ។

យើង អាចជ្រើសរើសពូជជ្រូកក្នុងស្រុក ព្រោះវាជាពូជដែលធន់នឹងអាកាសធាតុ ពូកែថែកូន មិនរើសចំណី ព្រមទាំងជាពូជដែលសាយកូនទៀតផង ។
យើង ក៏អាចជ្រើសរើសពូជជ្រូកនាំចូលពីបរទេសបានដែរ ព្រោះវាជាពូជឆាប់ធំលូតលាស់ ប៉ុន្តែវាទាមទារឲ្យបានការថែទាំ និងការផ្គត់ផ្គង់ចំណីដែលមានគុណភាពល្អ ។

គួរដឹង

ពូជជ្រូកកូនកាត់ជាពូជដ៏ល្អ សំរាប់អ្នកដែលគ្មានលទ្ធភាព ទិញចំណីដែលមានគុណភាពខ្ពស់ ព្រោះពូជនេះមិនសូវរើសចំណី ធន់នឹងជំងឺ និងធំធាត់លឿន ។

លក្ខណៈរូបរាង

ត្រូវរើសជ្រូកដែលមានដងខ្លួនវែង ត្រគៀករីកសាយល្អ ជើងមុខ និងជើងក្រោយត្រង់ធំ ហើយមាំ ដើម្បីធានាពេលដាក់ឈ្មោល និងពេលជ្រូកមេផើម ។ រើសយកមេជ្រូកដែលមានក្បាលដោះយ៉ាងតិច ៦គូ ហើយមានចន្លោះស្មើគ្នាពីដោះមួយទៅដោះមួយ ។

គួរដឹង

ត្រូវទិញកូនជ្រូកណា ដែលយើងស្គាល់ប្រវត្តិមេបាច្បាស់លាស់ គ្មានជំងឺឆ្លង និងជាពូជសាយកូន ។

ជៀងវាង

មិនត្រូវយកជ្រូកមេណា ដែលមានក្បាលដោះលឹបចូល (ដោះខ្វាក់) ទេ ព្រោះវាមិនអាចបញ្ចេញទឹកដោះសំរាប់ចិញ្ចឹមកូនបានឡើយ ។

`

Pages